ఉద్యమం, లాభ నష్టాలు

సకల జనుల సమ్మె ఉధృతంగా కొనసాగుతుంది. రాష్ట్రంలో సమ్మె కారణంగా కనీసం తెలంగాణా ప్రాంతంలో ప్రభుత్వం స్తంభించి పోయింది. మొదట సమ్మెవల్ల ఎలాంటి ఇబ్బందీ లేదు అని బుకాయింప జూసిన రాష్ట్ర ప్రభుత్వ వర్గాలు, సెగ కేంద్రానికి తాకి, వారు గట్టిగా నిలదీసేసరికి ఒప్పుకోక తప్పలేదు. పర్యవసానంగా కేంద్రంతో క్లాసు పీకిన్చుకోక తప్పలేదు. మొదటే సమ్మె తీవ్రతని కేంద్రానికి నివేదించి నిజాలను వివరించి వుంటే పరిస్థితి ఇంతవరకు వచ్చేది కాదు. 

కాని రాష్ట్రంలో అధికారం చెలాయిస్తున్న సమైక్యవాదులు సమ్మె సెగ కేంద్రం వరకూ వెళ్ళకుండా చేయగాలిగినంతా చేశారు. కాని, అరచేతిని అడ్డుపెట్టి సూర్యకాంతి లేదని ఎలా బుకాయించ లేరో, అలాగే నాలుక్కోట్ల మంది ప్రజలు జరుపుతున్న సకలజనుల సమ్మె తీవ్రత కేంద్రం దృష్టికి రాకుండా చేయలేక పోయారు.

ఇన్ని రోజులుగా ఉత్పత్తి సంస్థలు, విద్యాలయాలు, గర్వర్నమెంటు కార్యాలయాలు మూతబడి వుంటే బాధ్యత ఎవరిది? ప్రభుత్వానిది కాదా? మరి సమైక్యవాదుల నిర్వచనం ప్రకారం బాధ్యత ప్రభుత్వాలది కాదు, సమ్మె చేసేవారిదే నట!

ఎవరైనా సమ్మె ఎందుకు చేస్తారు? తమ కోరికలు ప్రభుత్వం విననప్పుడు, విన్నా పట్టించుకోనప్పుడు, తమ కోరికల తీవ్రతని తెలియజేయడానికి సమ్మె చేస్తారు. అటువంటప్పుడు ప్రభుత్వం సమ్మె చేసే వారిని ప్రభుత్వం పిలిచి చర్చలు జరపడం, తగిన హామీలివ్వడం ప్రభుత్వం కనీస బాధ్యత. కాని, ఇంతవరకు ప్రభుత్వం చర్చలకు పిలిచింది లేదు, ఎలాంటి హామీ ఇచ్చింది లేదు. మరి సమ్మె చేసేవారు ఎలా ఆపుతారు?

ఈలోపు ప్రభుత్వం చేత ప్రేరేపించబడ్డ కొంతమంది విద్యార్థులకి అన్యాయం జరుగుతుందని గోల పెట్టడం మొదలు పెట్టారు. నిజమే, విద్యార్థులకు నష్టం జరుగుతుంది. విద్యార్థులకే కాదు, రైతులకు, కూలీలకు, సామాన్య ప్రజలకు కూడా నష్టం జరుగుతుంది. ఇది ఏ ఉద్యమంలోనైనా జరిగేదే. ఆ మాటకొస్తే రెండేళ్ళ క్రితం జరిగిన సమేక్కుడు ఉద్యమంలో స్కూలు పిల్లలను రోడ్లపై ఎండలో నిలబెట్టి మానవ హారాలు కట్టి నానా ఇబ్బందులు పెట్టిన సంఘటనలు కోకొల్లలు. 

అప్పుడు ఏ నలమోతు చక్రవర్తికి గాని, పరకాల ప్రభాకర్ కి కాని విద్యార్థుల చదువుల విషయం గుర్తుకు రాలేదు. తమ ప్రాంతం వారి చదువులకు నష్టం కలుగుతున్నప్పుడు పట్టించుకోని వారు, తెలంగాణా ఉద్యమం సందర్భంగా ఏర్పడుతున్న అదే రకమైన నష్టాలను ఎత్తి చూపడం ఏరకంగా అర్థం చేసుకోవాలి? ఒక వేళ నిజంగా వారికి తెలంగాణా విద్యార్థులపై వారికి అంత ప్రేమే వుంటే ఉద్యమకారులని కాక వారు ప్రభుత్వాన్ని నిలదీయవచ్చు కదా? వీరికి ఉన్నది తెలంగాణా విద్యార్థులపై ప్రేమ కాదు, వీరి ప్రేమ తెలంగాణా వనరులను దోచుకోవడం పైనే అన్నది సుస్పష్టం.

ఇక పొతే విద్యార్ధు చదువులకి నష్టం కలిగించడం వ్యక్తిగతంగా ఎవరికీ ఇష్టం కాదు. విద్యార్థులు ఎవరో కాదు, ఉద్యమంలో పాలు పంచుకుంటున్న వారి పిల్లలే. ఇప్పుడు ఇంట ఉధృతంగా సమ్మె జరుగుతుండడం వల్లనే ఏడు సంవత్సరాలుగా నానుస్తున్న సమస్యపై గత వారం రోజులనుండి కేంద్ర ప్రభుత్వం పాతిక సమావేశాలు జరిపి చర్చించింది. ఈ దశలో ఉద్యమకారులు ఏమాత్రం వెనక్కి తగ్గినా, ఉద్యమం చల్లారి పోయిందనీ, ప్రజలు సమైక్య వాదాన్ని కోరుకుంటున్నారనీ ఊదరగొట్టుతూ విషప్రచారం చేయడానికి సమెక్కుడు మీడియా సదా సిద్ధంగా వుంటుంది. అంతా సవ్యంగా ఉంటుందని చెప్పడానికి, తద్వారా తెలంగాణా సమస్యను మరో ఏడు సంవత్సరాలు వెనక్కి నెట్టడానికి కొంతమంది దళారీలూ, సమైక్యవాద ప్రభుత్వమూ సిద్ధం.

ఈ కుట్రలో భాగంగానే విశాంధ్ర చక్రవర్తులూ, దళిత మేధావులూ, చదరంగంలో పావుల్లాగా రంగంలోకి దించబడుతున్నారు లేదా దిగుతున్నారు. కాని తెలంగాణా ఉద్యమం ఇప్పుడు నిర్ణయాత్మక దశలో వుంది. కోదండరాం గారి నాయకత్వంలో ఎలాంటి హింసాత్మక చర్యలకు దారి తీయకుండా, సంయమనం కోల్పోకుండా దేశ చరిత్రలో కనీ విననటువంటి విధంగా పెద్ద ఎత్తున కొనసాగుతుంది. ఈ దశలో వెనక్కు తగ్గడం ఉద్యమానికి ఆత్మహత్యా సదృశమే.

అయితే ప్రభుత్వం మొండి వైఖరి అవలంబించి తెలంగాణా సమస్యపై చర్యలు తీసుకోక ఎక్కువ రోజులు కాలయాపన చేస్తే మటుకు, ఉద్యమం దిశను మార్చి మరో విధంగా కొనసాగించ వలసి వుంటుంది. ఎందుకంటే ఉద్యమంలో ప్రభుత్వాలకంటే ఎక్కువగా ఉద్యమకారులకు, వారి కుటుంబాలకు, వారి పిల్లలకు జరిగే నష్టమే ఎక్కువ.