తెలంగాణా ఏర్పాటును ఎవరు వ్యతిరేకిస్తున్నారు?

కొందరు సీమాంధ్రకు చెందిన బడా వ్యాపారులు 

వీరికి రాష్ట్రంలో పెద్ద పెద్ద కాంట్రాక్టులున్నాయి. వాటి వివరాలు గతంలోనే చర్చించాం. తెలంగాణా రాష్ట్రం ఏర్పడితే ఇవి, ఇక ముందు రాబోయే మరిన్ని కాంట్రాక్టులు కోల్పోతామేమోనని వీరి భయం. పైగా అధికార గణాన్ని అడ్డం పెట్టుకొని ప్రాజెక్టుల అంచనాలు విపరీతంగా పెంచివేసి, పనులు చేయకుండా, ఒకవేళ చేసినా అత్యంత నాసిరకంగా చేస్తూ అందినకాడికి డబ్బులు దోచేస్తున్నారు. 

ఒకవేళ ప్రత్యేక రాష్ట్రం ఏర్పడితే వీరికి వత్తాసు పలికే ప్రభుత్వాలు రాకపోవచ్చు. అప్పుడు వీరి అక్రమాల నన్నిటినీ తిరగదోడి, మూకుమ్మడిగా శ్రీకృష్ణ జన్మస్థానానికి పంపించే అవకాశం వుంది. ఇప్పుడున్నటువంటి ప్రాంతీయ పక్షపాతవాద, దోపిడీవాద వ్యవస్థ నడుస్తున్నప్పుడే ఓ రామలింగరాజు, ఓ కోనేరు ప్రసాద్ లాంటివారు ఊచల్లెక్కబెట్టవలసి వచ్చింది. చంద్రబాబు, జగన్ మోహన్ రెడ్డి లాంటి వాళ్ళు రేపోమాపో అన్నట్టు లైన్లో వున్నారు. ఇక ఈ వ్యవస్థ మారితే పడే తలలు ఎన్నుంటాయో, రాష్ట్రాన్ని వ్యతిరేకించే వ్యాపా-రాజకీయుల్ని చూస్తే సులభంగానే అర్థం అవుతుంది.

ఇక్కడ ప్రభుత్వం అనకుండా 'వ్యవస్థ' అని ఎందుకంటున్నానంటే, ఈ సమైక్య రాష్ట్రంలో ప్రభుత్వం అనేదానికి అంత ప్రాధాన్యత లేదు. గత ముప్పై ఏళ్ళ రాష్ట్ర చరిత్ర చూస్తే, ప్రభుత్వం ఏదున్నా, అధికారంలో ఏ పార్టీ వున్నా పెత్తనం మాత్రం ఒక ప్రాంతందే నని, ఆ ప్రభుత్వం ఆశయం మాత్రం అక్కడి పెట్టుబడి దారులకు రాష్ట్రాన్ని దోచిపెట్టడమేనని రుజువైపోయింది. 

మరో విధంగా చెప్పాలంటే ఇక్కడ ప్రభుత్వాలతో పనిలేకుండా ఒక సీమాంధ్ర దోపిదార్ల సిండికేట్ అనబడే ఒక వ్యవస్థ గట్టిగా వేళ్ళూనుకుంది. అధికారంలో తెలుగుదేశం వున్నా, కాంగ్రెస్ వున్నా నడిచేది మాత్రం ఇదే వ్యవస్థ. లబ్ది పొందేది ఈ వ్యవస్థలోని సభ్యులు మాత్రమే. బలంగా వున్న ఈ వ్యవస్థను బద్దలు కొట్టాలంటే రాష్ట్రాన్ని రెండు ముక్కలు చేయడం ఒక్కటే మార్గం. అప్పుడు మాత్రమే రెండువైపులా ఉండే సామాన్యులకు మేలు కలుగుతుంది.

కొందరు సీమాంధ్రకు చెందిన బడా భూస్వాములు 

పెట్టుబడిదారుల విషయంలో పైన చెప్పుకున్న కారణాలు చాలావరకు వీరికి కూడా వర్తిస్తాయి. వాస్తవానికి పెట్టుబడి దారులకు వెనుక వున్న చోదకశక్తి ఈ భూస్వాములే. అయితే వీరికి అదనంగా ఇంకో భయం వుంది. అదే  నీళ్ళు. రాష్ట్రప్రభుత్వ వ్యవస్థను గుప్పిట్లో పెట్టుకొన్న వీరు తెలంగాణాలో వున్న పెండింగ్ ప్రాజెక్టులు ఎప్పటికీ పూర్తికాకుండా చేయగలరు. అలాగే పైకి తెలంగాణా పేరు చెప్పుతూ, వారికి మాత్రమే ప్రయోజనం కలిగే పోలవరం, పులిచింతల వంటి ప్రాజెక్టులను, అదనపు జలాల పేరుతో పోతిరెడ్డిపాడు లాంటి ప్రాజెక్టులను ఆఘమేఘాల మీద పూర్తి చేయించుకోనూ గలరు. తెలంగాణాకి మేలుచేస్తున్న రాజోలిబండ లాంటి ఏ చిన్న ప్రాజెక్టు కూడా పనిచేయకుండా దాని తూములను బాంబులు పెట్టి ధ్వంసం చేయగలరు. అలా చేసి శిక్షా లేకుండా బయటపడనూ గలరు. 

తెలంగాణా ప్రాంతంలో 1952 లో మొదలైన భూసంస్కరణలు 1970 కల్లా చాలావరకు అమలు జరిగాయి. కాని సీమాంధ్రలో మాత్రం అవి ఇప్పటి వరకు అమలు జరగలేదు. అలా అమలు జరక్కుండా ప్రభుత్వాలకు ముకుతాడు వేసి ఎప్పటికప్పుడు అడ్డుకుంటున్న చరిత్ర ఈ భూస్వాములది. 1972 లో కూడా పీవీ నరసింహారావు ఆంధ్రాలో భూసంస్కరణలు అమలు జరపడానికి పూనుకొని, సదరు భూస్వాముల ఆగ్రహానికి గురై పదవీచ్యుతుడైన సంగతి విదితమే. ఫలితంగా సీమాంధ్రలో దాదాపు 85 శాతం భూమి భూస్వామ్య శక్తుల చేతిలోనే కెంద్రీకరింపబడి వుంది. నిజంగా ఆ భూముల్లో పంటలు పండిస్తున్న నిజమైన రైతులు మాత్రం నామమాత్రం కౌలుకు పంటలు పండిస్తూ, అరకొర ప్రతిఫలంతో జీవితం వెళ్ళబుచ్చుతున్నారు.

భూస్వామ్యం, వ్యాపారం, రాజకీయం కలగలిపితే వచ్చే డబ్బుతో, అధికారంతో వీరు దళిత బహుజనులని అణగదొక్కుతూ కాలం గడుపుతూ వున్నారు. ఎప్పుడైనా నిమ్న వర్గాల వారు చైతన్యవంతం అవుతున్నారని తెలిస్తే చుండూరు, కారంచేడు లాంటి సంఘటనలు పునరావృతం అయ్యే పరిస్థితి. అయితే రాష్ట్రం విభజన అంటూ జరిగితే అది వీరి ఆర్ధిక మూలాలను బలంగా దెబ్బ తీస్తుంది. తద్వారా దళిత బహుజనులు తిరిగి చైతన్యవంతులయ్యే అవకాశం, అధికారాన్ని ఫ్యూడల్ శక్తులనుండి ఊడలాక్కునే అవకాశం పొంచివుంది. అది ఈ వర్గాలకు ఎంతమాత్రం ఇష్టం లేని విషయం.

కొందరు తెలంగాణాకు చెందిన రాజకీయ గణం

కొందరు తెలంగాణలో వున్న రాజకీయ నాయకులు ప్రజల ఆగ్రహానికి భయపడి, ఒకవైపు 'జై తెలంగాణా' అంటూనే మరోవైపు తెలంగాణా వ్యతిరేక శక్తులకు కొమ్ము కాస్తూ, వారు విదిలించే ఎంగిలి మెతుకులకు ఆశపడుతూ తమ ప్రజలకే ద్రోహం చేస్తున్నారు. ద్రోహం అని ఎందుకంటున్నానంటే, వారికి సమైక్యతే ఇష్టం అయితే ఆ విషయం బహిరంగంగానే ప్రకటించవచ్చు. అంతే కానీ ఒకవైపు మేం తెలంగాణా వాదులమే అని చెప్పుకుంటూ మరోవైపు నుండి ఉద్యమానికి తూట్లు పొడవడం నిస్సందేహంగా ద్రోహమే.

నిన్నటిదాకా తెలంగాణా స్టీరింగ్ కమిటీ అంటూ ఊదర గొడుతూ, దానికి నాయకత్వం వహిస్తూ, డిల్లీ చుట్టూ ప్రదక్షిణాలు చేసిన జానారెడ్డి నేడు హటాత్తుగా ప్లేటు ఫిరాయించి తన అసలు రంగు బయట  పెట్టుకుంటూ తాను సమైక్యాంధ్రకు అనుకూలమేనని చెప్పడం తాజా ఉదాహరణ.

ఇలాంటివాళ్ళ స్వభావాలు తెలుసుకోవాలంటే వీరి గత చరిత్రలు చూడాలి. వీరు భూస్వాముల, దొరల వారసత్వం కలిగిన వారు. కొంతమంది కొత్తగా వచ్చిన డబ్బు అధికారంతో అలాంటి భూస్వామ్య స్వభావాన్ని కొత్తగా పుణికి పుచ్చుకున్న వారు కూడా ఉండవచ్చు. అలాంటి స్వభావాన్ని వదిలేసిన వారూ కొంతమంది ఉండవచ్చు. వారు ఏ స్వభావంతో ఉన్నారన్న విషయం వారు వ్యవహరిస్తున్న తీరును బట్టి వుంటుంది.

ఈ భూస్వామ్య గణాలు ఇదివరలో నిజాం నవాబుకు తొత్తులుగా వ్యవహరిస్తూ, తెలంగాణా ప్రజల మాన, ప్రాణ భక్షణకు కారకులైన నేరస్తులు. కమ్యూనిస్టుల నాయకత్వంలో జరిగిన తెలంగాణా రైతాంగ సాయుధ పోరాటం నేపధ్యంలో వారు తమ ప్రాణాలరచేతిలో పెట్టుకొని హైదరాబాదు పారిపోయి నిజాం ఛత్రం కింద ప్రాణాలు దక్కించుకున్నారు. హైదరాబాదు సంస్థానం భారతదేశంలో విలీనమైన తర్వాత ఇవే తెలంగాణా విద్రోహ భూస్వామ్య శక్తులు తలకు గాంధీటోపీ పెట్టుకొని, పోలీసుల రక్షణతో తిరిగి ఊళ్లలో అడుగు పెట్టారు. భూస్వాములుగా పోగొట్టుకున్న అధికారాన్ని నాయకులుగా తిరిగి దక్కించుకున్నారు. వీరి తర్వాత వీరి వారసులే రెండో తరం నాయకులుగా మారారు.

ఆ రెండో తరానికి చెందిన వారసులే ఇప్పటి నాయకులు. ప్రజాద్రోహం ఈ నాయకులకు వెన్నతో పెట్టిన విద్య. ఒకప్పుడు తమ ప్రజలకు ద్రోహం చేస్తూ నిజాంకి తొత్తులుగా వ్యవహరించిన వారు, ఇప్పుడు సీమాంధ్ర నాయకులకు తొత్తులుగా వ్యవహరిస్తూ మరోసారి ఇక్కడి ప్రజలను వంచనకు గురి చేస్తున్నారు.

ప్రజల్లో ఏమాత్రం పలుకుబడి లేని ఇలాంటి నాయకులు గెలవాలంటే సీమాంధ్ర పెట్టుబడి దార్లు సరఫరా చేసే డబ్బు, మందు, బిర్యాని ప్యాకెట్లు కావాలి. అవి కావాలంటే వారికి తొత్తులుగా వ్యవహరించాలి. అయితే ఈ నాయకులు ఇప్పటికీ గ్రహించలేక పోతున్న విషయం ఏమంటే, ఈనాటి తెలంగాణా ప్రజలు అలాంటి ప్రలోభాలకు ఇకపై ఏమాత్రం లోనయ్యే పరిస్థితిలో లేరన్న విషయం. ఇటీవల జరిగిన పన్నెండు ఉపఎన్నికల ఫలితాలే దానికి సాక్ష్యం.  

కొందరు బ్లాగర్లు, కార్పోరేట్ ఉద్యోగులు, విద్యార్థులు 

వీరి గురించి మాట్లాడే ముందు వీరి నేపథ్యం పరిశీలించాలి. వీరు తమ జీవితంలో కష్టమన్నది ఎరుగరు. వీరి జీవితంలో స్కూలు ఫీజు కట్టలేనందుకో, పుస్తకాలు కొనలేనందుకో ఎప్పుడూ బెంచీపై నిలబడి వుండరు. తమ తండ్రులు సంపాదించిన డబ్బులతో వచ్చిన అవకాశాలను ఉపయోగించుకొని గొప్పగొప్ప స్కూళ్ళు, కాలేజీలలో చదువులు చదివారు. ఆ చదువులతో వచ్చిన అవకాశాలను ఉపయోగించుకొని కొందరు, చదువు సరిపోక మరింత డబ్బు వెచ్చించి ఖరీదైన శిక్షణా తరగతులు, ప్లేస్మెంట్స్ ఇప్పించే సంస్థల సహకారంతో కొందరు ఉద్యోగాలను సంపాదించుకొని వుంటారు. కొందరు ఇంకా చదివే దశలోనే ఉండొచ్చు.

వీరికి తమపై తమకు విశ్వాసం చాలా ఎక్కువ.  తమ సమర్థత వల్ల తాము ఉన్నత స్థానాన్ని అధిరోహించామని, మిగతావారు ఆ సమర్థత లేక పోవడం వల్ల, అలా క్రిందనే ఉండిపోయారని అనుక్షణం నమ్ముతుంటారు. తమ కింది వారికి, తమకు అవకాశాల మధ్య వున్న అంతరం గ్రహించగలిగిన విద్య దురదృష్ట వశాత్తూ (ఒక విధంగా ఉద్దేశ పూర్వకంగానే) వీరికి నేర్పించబడలేదు. కాలేజీలో నేర్చుకున్న సైన్సు, మాథ్సు ఫార్ములాలు తప్ప మరోటి ఆలోచించడం వీరికి చేతకాదు.

ఇలాంటివారు 'దమ్ముంటే మీరు కూడా మాతో పోటీ పడండి, అంతేకాని చేతకాని దద్దమ్మల్లా ప్రత్యేక రాష్ట్రం ఎందుకు అడుగుతున్నారు?' అని ప్రశ్నించడం ప్రతిరోజూ మనం చూస్తుంటాం.  వీరి దృష్టిలో ప్రజలంటే దమ్మున్న వారు, దద్దమ్మలతో కూడిన సమూహాలు. దమ్మున్న వారు దద్దమ్మలపై గెలవడానికి, అధికారం చెలాయించడానికి పూర్తి హక్కుంటుంది. అలాంటి హక్కుకు వ్యతిరేకంగా పోరాడే వారు దేశద్రోహులు.

డబ్బు, అధికారం కలిగిన వాడు సమూహంపై పెత్తనం చేస్తే, తిరిగి ఆ సమూహం గదిలో బంధించిన పిల్లిలా ఆ పెత్తందారులపై పోరాటం చేసే హక్కు కూడా కలిగి ఉంటుందనేది వీరికి అర్థంకాని విషయం.